- başıdaşlı
- Iприл. несчастный, злосчастный, жалкий, горемычный; Başıdaşlı yetimlər несчастные сиротыIIсущ. горемыка, мученик, мученица
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
başıdaşlı — sif. və is. dan. Bədbəxt, başıbəlalı, biçarə, yazıq, məzlum (bəzən qarğış, məzəmmət yerində işlənir). Məgər gözlüyün ixtirası və onun işlədilməsi də başıdaşlı kafirlərin işi deyilmi? M. F. A.. Ay başıdaşlı kişi, dinmə, uşaqdır uşağım. M. Ə. S..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağlaşmaq — qarş. Birlikdə ağlamaq, ağız ağıza verib ağlamaq, bir birinə qoşulub ağlamaq. Bir kənddə camaat ağlaşaağlaşa z. yüzbaşının ayağına yıxılıb: – «Bəs toxumluğu aparırsınız, biz başıdaşlı nə əkək?» deyirdi. Ç.. Anabala baş başa verib ağlaşdılar. B. T … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yoldaşlı — sif. 1. Yoldaşı, rəfiqi, dostu olan. Sallan, qələm qaşlı, yanı yoldaşlı; Qalmışam ataşlı, mən başıdaşlı. . . A. Ə.. 2. Zərf mənasında. Təkbaşına yox, yoldaşla birlikdə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti